Jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika?

Jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika?

nauka-korzystania-z-nocnika

Rosnące i uczące się nowych umiejętności dziecko to najlepsza nagroda dla każdego rodzica. Niektóre umiejętności pojawiają się same, całkowicie naturalnie i bez naszej ingerencji, inne zaś trzeba nieco wesprzeć. Tak właśnie jest z nauką korzystania z nocnika. Możemy razem z dzieckiem łagodnie przejść przez ten proces. Jak to zrobić szybko i skutecznie?

Dylemat rodzica: czy to już?

No właśnie, kiedy jest ten moment, że dziecko powinno nauczyć się załatwiać do nocnika, zamiast do pieluchy? Większość rodziców stresuje się z tego powodu, szuka metod pracy z dzieckiem, aby proces nauki był przyjemny i bezbolesny zarówno dla nich, jak i dla dziecka. Pielucha jest dobra na początek życia, jednak nikt z nas nie chciałby być zależny od reszty świata zbyt długo. Dzieci kochają uczyć się i uniezależniać. Ponadto zbyt długie stosowanie pieluch może podrażniać pupę coraz bardziej i powodować dyskomfort u dziecka.

Najczęściej uczymy dzieci korzystać z nocnika po ukończeniu 1,5 roku życia. Można oczywiście zacząć trenować wcześniej, jednak jest to uwarunkowane bardzo indywidualnie, ponieważ to dziecko musi najpierw nauczyć się samo rozpoznawać swoje potrzeby. Dopiero kiedy nadejdzie ten etap, będzie można skutecznie trenować nocnikowanie. Oczywiście – jak wszystko- także i umiejętność załatwiania się do nocnika przychodzi z czasem.

Kiedy nauka pójdzie łatwiej?

Przede wszystkim, kiedy rodzic jest dobrym obserwatorem, na czas zauważy potrzeby dziecka i od razu zareaguje w odpowiedni sposób. Niezmiernie ważne jest ogólna dobra komunikacja na linii dziecko-rodzic. Jeśli tego nie ma, dziecko może długo nie zrozumieć, że coś wykonuje dobrze. Obserwacja dziecka to tutaj podstawa. Rodzice muszą wiedzieć, jakie grymasy, efekty uboczne mają miejsce gdy dziecko właśnie za chwilę się ma załatwić.

Wtedy łatwiej jest mu uświadomić, że te symptomy świadczą  o potrzebie załatwiania się. Warto nauczyć dziecko pokazywać, że ma brudną pieluszkę, iść w stronę łazienki, upominać się o uwagę, aby w pełni świadomie stopniowo zaczęło identyfikować rodzące się w nim potrzeby z konkretnym miejscem, do którego może się udać i kolejnymi czynnościami, jakie ma do wykonania.

Kierunek: nocnik

Oczywiście najważniejsze jest, aby to rodzic był dla dziecka wsparciem. Jeśli dziecko akurat ma odstawianą butelkę lub przechodzi stresujące chwile, warto z nauką poczekać. Niech proces nauki będzie przyjemny i bezstresowy dla niego. To dość trudna sytuacja. Musi nauczyć się nie tylko rozpoznawać swoje potrzeby, ale też powstrzymać się przez chwilę, powiedzieć rodzicowi, że chce udać się na nocnik i dopiero załatwić się – w nowej pozie – dotąd nie trzeba było przecież tego wszystkiego robić.

Najlepiej zacząć wtedy, kiedy na dworze jest ładna pogoda -wiosna, lato, wczesna jesień, aby ubranek do rozbierania nie było za dużo, a dziecko mogło po domu pobiegać nawet bez spodenek, co ułatwi rozbieranie w godzinie “zero”.  Na początku wystarczy pracować bez pieluchy w ciągu dnia, kiedy dziecko jest aktywne i nie prześpi sprawy. Obowiązkowo usadzaj malucha na nocnik po spaniu i chwilę po jedzeniu, żeby nauczyło się, o co w ogóle tyle zachodu. Ucz go też, tych symptomów ostrzegawczych, które w nim dostrzegasz – niech wie, że ta dziwna mina to oznaka, że za chwilę będzie nocnik.

Warto też dać dziecku trochę luzu, nie stosować musztry. W końcu to dzieciństwo, a przymuszanie do nauki zwykle ma efekt odwrotny – stresuje i nie jest przyjemne. Narzędzia takie, jak ładny nocnik, siusiające lalki czy misie, czy książeczki o siusianiu mogą okazać się niezmiernie pomocne.

Jak nauczyć dziecko korzystać z nocnika?